Onze transitusviering voorafgaand aan het Franciscusfeest van 4 oktober stond in het teken van de ‘Lofzang op de Allerhoogste God’, die Franciscus ons naliet. Hij bezingt daarin wie God voor hem is, en aan de lengte ervan merk je dat God groter is dan dat.
Gij zijt de heilige Heer, de enige God,
Gij die wonderbare dingen doet.
Gij zijt sterk,
Gij zijt groot,
Gij zijt de Allerhoogste,
Gij zijt … (etc.)
De vele benamingen die dan volgen doen denken aan de 99 namen voor Allah.
Welke naam geef ik aan God? Welke woorden zijn de onze als we denken aan de Allerhoogste?
Hanneke kwam, paradoxaal tekortschietend, tot het volgende:
Marianne bleef hangen bij ‘Gij zijt’, God die er gewoon is als de hand die zich naar mij uitgestrekt, de hand die mij draagt, de hand die mij steunt. God is er gewoon. In al die namen is Hij en in zoveel meer.
Vanmorgen hebben we in de Franciscusviering aandacht besteed aan de Lofzang van de Schepselen (het Zonnelied) van Franciscus. Ingebed in de viering hebben we de ‘Post-It actie’ van de TAU Vlaanderen gedaan. Duidelijk werd wie bij ons de binnenzuster is en wie de buitenzuster; Marianne postte in de kapel en Hanneke buiten de kapel!
Broeder Zon belandde bij de Paaskaars: symbool van Gods Zo(o)n, die ons verlicht.
Zuster Maan en de sterren bij de icoon van Clara en Agnes: Clara de stralende, de lichtende, en Agnes en de anderen die Gij hebt gevormd tot de heldere en mooie voorbeelden die ze zijn.
Onze zuster de lichamelijke Dood kwam bij het kruis van San Damiano: ‘de tweede dood zal wie Uw Wil doen geen kwaad doen’.
Moeder Aarde kreeg een plek op de koelkast: zij voedt ons.
Het deel over hen die vergiffenis schenken is geplakt op de plek waar onze krant altijd ligt: onrecht dat barmhartigheid vraagt.
Vrede en alle goeds op deze mooie Francicusdag!